خبر ویژه در خصوص زلزله و مدارس

دبیر جمعیت کاهش خطرات زلزله ایران: آموزش پناه گیری کودکان به زیر میز و نیمکت در مواقع زلزله اشتباه است

خبرگزاری دانشجویان ایران – واحد علوم پزشکی تهران

سرویس بهداشت و درمان

دبیر جمعیت کاهش خطرات زلزله ایران تاکید کرد: آموزش پناه گیری کودکان به زیر میز و نیمکت در مواقع زلزله، کپی برداری اشتباه از کشورهای پیشرفته است.

مهندس علیرضا سعیدی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران واحد علوم پزشکی تهران گفت: در حال حاضر، آموزشی که برای پناه گیری به کودکان در مدارس داده می شود، پناه گیری آنها در زیر میز و نیمکت به عنوان مکانی امن است، اما توجه به این نکته ضروری است که میز و نیمکتی ساخته شده از جنس پروفایل تحمل اجزای سازه ای مثل بتون و آجر را ندارد و قادر به نگه داشتن آوار نیست. در نتیجه کودکانی که زیر میز و نیمکت به عنوان مکانی امن پناه می گیرند، در معرض خطر هستند

وی گفت: این نحوه پناه گیری مناسب مکانهایی است که دارای سقف سبک هستند و کودکان در مواقع زلزله می توانند از اجزای غیرسازه ای مانند تابلو، چراغ مهتابی و … در امان باشند. اما در ایران که سقف ساختمانها آجری، طاق ضربی و بتونی است، بهترین حالت فرار کودکان از کلاس یا پناه گیری در گوشه های امن آن است.

وی در خصوص ارائه راهکار مناسب در این مورد بیان دادشت: مهم ترین توصیه ای که در این خصوص می شود، شناسایی مدارس از حیث توان تحمل در موقع زلزله و تخریب یا بازسازی آن است به نحوی که تحمل بار و فشار زلزله را داشته باشد و تا وقتی این کار صورت نگرفته است با شناسایی کارشناسانه نقاط امن و نیمه امن ساختمان که دیرتر فروپاشی می شوند و معرفی آن به کودکان، آنها باید در آن مناطق پناه بگیرند. همچنین آموزش پناه گیری به کودکان کنار دیوارهایی که مقاومت بیشتری دارند نیز از نکات قابل توجه است.

مهندس سعیدی افزود: با اندک تغییرات کم هزینه در مدارس، امکان کشته شدن افراد کمتری به وجود می آید. به عنوان مثال با ساخت سکوهایی چوبی پر شده با روزنامه به خصوص در شهرستانها که تعداد مدارس یک طبقه زیاد است، این مکعب ها در موقع فروریختن سقف قابلیت کاربری زیادی دارند.

وی ادامه داد: متأسفانه یکی از مواردی که به آن اهمیت داده نمی شود، بحث آموزش مهارتهای زندگی به کودکان است که در کنار مهارتهای آمادگی در برابر زلزله مثل بحث خفگی در اثر گرد و خاک، سوختگی، گزیدگی، سیل و کودک دزدی باید به آن نیز توجه داشت. در واقع هر کودک در بروز زلزله باید حداقلی از این مطالب به او آموزش داده شده باشد. به عنوان مثال یک کودک کلاس پنجمی با آموزش درست می تواند در مواقع بحران از یک کودک کلاس اول یا دوم دبستان حمایت کند.

مهندس سعیدی خاطرنشان کرد: تجربه تدریس یک ساله ام در مدرسه ثابت کرده است که کودکان تا وقتی به موضوعی علاقمند نشوند به آن توجهی نشان می دهند. بنابراین یکی از راههای توجه کودکان به آموزشهای زلزله تبدیل به بازی و تعریف آن در قالب قصه است. همچنین اگر مفاهیم را در حد کودکان ساده نویسی کنیم انتقال آن راحت تر صورت می گیرد. باید به کودک آموزش داده شود که از زلزله نترسد و در عین حال آن را به شوخی نیز نگیرد. همچنین اگر رعایت نکات ایمنی را بکند، حادثه ای برایش رخ نمی دهد. از این رو اگر این مطالب به عنوان طرح درس برای کودکان مطرح شود و در کتابهای درسی گنجانده شود، می توان از بروز حوادث بی شماری در مواقع زلزله کاست.

دبیر جمعیت کاهش خطرات زلزله ایران با اشاره به برنامه اجرایی در مواقع بحران خاطرنشان کرد: توجه به ایمن سازی سازه ای و غیرسازه ای مدارس، مقاوم سازی مدارس، آموزش گروههای مخاطب که شامل فراگیران، معلمین، مدیران مدارس و اولیاء است، ایجاد هماهنگی مابین مدرسه با آتش نشانی، مراکز نیروی انتظامی و مراکز درمانی، تهیه تجهیزات و وسایل مورد نیاز، تهیه بانک اطلاعات مدرسه و خانواده، آموزش یک تیم امداد و نجات با استفاده از اولیاء، مربیان و دانش آموزان در مواقع بروز زلزله از راهکارهای مناسب مدیریت بحران و پیشگیری از این نوع حوادث است.

انتهای پیام