مرحوم استاد نادر خلیلی

مرحوم استاد نادر خلیلی را شاید بتوان الگویی راستین برای انسانهای کمال گرایی دانست که جهان کنونی نتوانسته است با اینهمه سرخوردگی ها و تبعیض ها و تاریکی ها از راهی که در پیش گرفته اند نا امید کند . استاد خلیلی داستان مبارزه طولانی خود را در کتابی با نام تنها دویدن برای تمامی رهروان خود به امانت گذاشته است . کتابی که سیر و سلوک او را در راه رسیدن به خانه هایی با خشت های گلی اما مقاوم در برابر زلزله به تصویر کشیده است .

نادر خلیلی مردی از جهان رویا بود که رویای خود را برای ما به جهان واقعیت هدیه آورد . روحش شاد

مهندس علیرضا سعیدی موسس موج پیشرو

نادر خلیلی معمار ایرانی، فرزند خانواده‌ای پر جمعیت (با هشت خواهر و برادر دیگر)، در پی تقویت تهی‌دستان و پناه‌جویان جهان بود و با استفاده از خاک زیر پای‌اش برای آن‌ها خانه می‌ساخت. او از پیشروان ارزش‌های معماری مبتنی بر اخلاق بود که در آن به نیازهای افراد بی‌خانمان بالاتر از هر چیزی توجه می‌شود. او در معماری خویش از اشعار مولوی الهام گرفته بود – معماری او برگرفته از عناصر بی زمان خاک، آب، باد و آتش بود. کارهای او را «شعر مجسم در ساختار» نامیده‌اند. لورا هاکسی، همسر آلدوس هاکسلی، خلیلی را «صاحب بینشی عمل‌گرا» نامیده است. خلیلی روز ۵ مارس در سن هفتاد و دو سالگی به خاطر نارسایی قلبی از دنیا رفت و در کالیفرنیا به خاک سپرده شد.

خلیلی در سال ۲۰۰۴ میلادی به دلیل طرح های خلاقانه اش در استفاده از ساده ترین امکانات محیطی و ایجاد سازه هایی مقاوم در برابر زلزله با مطالعه در معماری خشتی مناطق کویری ایران، برنده جایزه معماری آقاخان، از معتبر ترین جوایز معماری شد. او مبدع روش هایی به نام گلتافتن و خانه های سرامیکی و همچنین ابر خشت بود. در دهه هشتاد میلادی او طرح هایی را برای ایجاد اقامتگاه در کره ماه به سازمان فضایی آمریکا، ناسا، پیشنهاد داد. او همچنین موفق به دریافت تقدیر نامه از سازمان ملل متحد و همچنین انجمن معماران آمریکا به سبب مطالعه و طراحی خانه های ارزان قیمت و مقاوم برای اسکان بی سرپناهان شده بود.