استاندارد مدیریت بحران

استاندارد مدیریت بحران

دکتر علی عسگری دارای تحصیلات دکترای برنامه ریزی شهری و منطقه ای (دانشگاه نیوکاسل انگلستان) که در حال حاضر  استاد گروه مدیریت بحران (دانشگاه یورک -تورنتو – کانادا) میباشد در وبلاگ هفتگی خود با نام مدیریت بحران و سوانح مطلبی را در خصوص استاندارد مدیریت بحران نوشته اند که شما را به خواندن آن دعوت میکنیم ( برای خواندن این مطلب بروی کلمه ادامه متن  در زیر خبر کلیک نمایید )

استاندارد سازی پدیده ها، فعالیتها و محصولات از جمله اقداماتی هستند که انجام برخی امور در جامعه را نهادینه و تا حدودی یکسان کرده و اطمینان بوجود می آورد که اگر کار طبق استاندارد مربوطه تهیه شده باشد دارای ویژگی های مورد نظر خواهند بود. از جمله اموری که به نظر می رسد وجود و رعایت استاندارد در آن خالی از اهمیت نباشد مدیریت بحران است. هر ساله برنامه های متنوعی در سطوح مختلف برای مدیریت بحران تهیه و اجرا می شوند که تفاوتهای زیادی با یکدیگز داشته و از این جهت امکان مقایسه و ارزیابی و سنجش اثر گذاری آنها بسیار مشکل است. به همین منظور در آمریکا از اوایل دهه ۹۰ میلادی تلاشهایی برای استاندارد کردن مدیریت بحران آغاز شد.

در سال ۱۹۹۱ موسسه استانداردهای ملی آتش (National Fire Standard Association) کمیته مخصوصی را برای تهیه استاندارد مدیریت بحران ایجاد کرد. ماموریت این کمیته آن بود که استانداردهای لازم برای آمادگی، مقابله و بازسازی پس از بحرانها را تنظیم نماید. اولین سندی که این کمیته تنظیم کرد سندی با عنوان “دستورالعمل مدیریت بحران (Recommended Practice for Disaster Management) ” بود که با شماره ۱۶۰۰ در مجمع عمومی موسسع استانداردهای ملی آتش در سال ۱۹۹۵ به تصویب رسید. این سند در سال ۲۰۰۰ مورد بازنگری قرار گرفت و مسایل و برنامه های مدیریت بحران در موسسات خصوصی را نیز شامل گردید. در سال ۲۰۰۴ نیز مجددا بازنگری شد. البته نسخه سال ۲۰۰۴ بیشتر تغییرات شکلی داشت و از نظر محتوا همچنان با نسخه قبلی تفاوتی نداشت. این استاندارد برای بار سوم امسال نیز مورد تجدید نظر قرار گرفته است و انتظار می رود نسخه جدید تر آن که دارای تغییرات زیادی در مقایسه با نسخه های پیشین می باشد به زودی ارایه شود.
این استاندارد با آنکه در آمریکا تهیه شده است ولی مورد استفاده دیگر کشورها هم قرار گرفته است. برخی کشورها مانند کانادا در حال تطبیق این استاندارد با وضعیت خودشان هستند و در واقع به دنبال اسجاد نسخه بومی این استاندارد می باشند. کشورهای دیگری هم که استانداردهای خودشان را تهیه کرده اند از این استاندارد استفاده می کنند.
این استاندارد در ۵ فصل و ۵ ضمیمه تهیه شده است. عنوان فصول عبارتند از:
۱٫ کلیات
۲٫ منابع و مآخذ مورد استفاده
۳٫ تعاریف
۴٫ مدیریت برنامه ها
۵٫ عناصر برنامه ها

شما می توانید نسخه ۲۰۰۴ این استاندارد را در سایت زیر بیابید.
http://www.nfpa.org/assets/files/pdf/nfpa1600.pdf

استاندارد سازی برنامه ها و اقدامات مربوط به مدیریت بحران در ایران نیز می تواند گام مثبت خوبی در این زمینه باشد. استاندارد ۱۶۰۰ می تواند راهنما و مبنای خوبی برای تهیه این نوع استاندارد ها در کشور قرار گیرد.

+ نوشته شده در  سه شنبه شانزدهم خرداد ۱۳۸۵ساعت ۱۶:۳۱  توسط دکتر علی عسگری 
آدرس وبلاگ : http://disasterman.blogfa.com/
دسته ها: اخبار
21 فوریه، 2010 |